Ομιλία του βουλευτή Πυθαγόρα Βαρδίκου κατά τη συζήτηση στη συνεδρίαση της διαρκούς επιτροπής κοινωνικών υποθέσεων με θέμα ημερήσιας διάταξης

Αθήνα, 25 Φεβρουαρίου 2011

Ενημέρωση των μελών της Επιτροπής, σύμφωνα με το άρθρο 36 παρ.5 του Κανονισμού της Βουλής, από τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κ. Ανδρέα Λοβέρδο, σχετικά με τα πεπραγμένα και τις προοπτικές των Υγειονομικών Περιφερειών Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας & Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης (3^η και 4^η Υ.ΠΕ.), καθώς και για το Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας (Ε.Κ.Α.Β.).

(Τετάρτη, 23 Φεβρουαρίου 2011)

Αναφέρθηκε, κύριε Υπουργέ, ο προλαλήσας συνάδελφος σε συγκεκριμένη περίπτωση, σε συγκεκριμένο νοσοκομείο, σε συγκεκριμένη εποχή. Θα άξιζε τον κόπο να φροντίσετε να βρείτε ποιοι άνθρωποι έκαναν τις προμήθειες σε αυτό το νοσοκομείο τότε. Γιατί τα λέμε, εκτονωνόμαστε και δεν κάνουμε τίποτα. Ψάξτε. Είναι συγκεκριμένοι άνθρωποι και το πιο πιθανό είναι να βρίσκονται στα ίδια πόστα και σήμερα.

Θέλω να απασχολήσω την Επιτροπή μας με μία πρόταση. Απευθύνομαι στον κ. Πρόεδρο του Ε.Κ.Α.Β. -δεν ανήκω στις περιφέρειές σας, είμαι από τα νησιά εγώ. Μία πρόταση, την οποία έχω αποστείλει στον Υπουργό Υγείας, στον Υπουργό Άμυνας, στον Υπουργό Μεταφορών και στον Πρόεδρο του Ε.Κ.Α.Β. Θέλω να την καταθέσω και στην Επιτροπή μας.

ΜΙΧΑΗΛ ΤΙΜΟΣΙΔΗΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Έκανα  αναφορά, κύριε Βαρδίκο, ότι υπάρχει συγκεκριμένη πρόταση…

   ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ: Χαίρομαι κ. Υπουργέ. Θέλω να την καταθέσω και στην Επιτροπή μας. Αφορά τις αεροδιακομιδές. Ένα θέμα, που για μας τους νησιώτες, είναι ζωής ή θανάτου.

Προτείνω την αξιοποίηση τεσσάρων αεροσκαφών ATR 42 της τέως Ολυμπιακής, που σήμερα είναι παρκαρισμένα στο «Ελευθέριος Βενιζέλος», με πιλότους που ήδη τους έχουμε εκπαιδευμένους σε αυτά τα αεροσκάφη και ετοιμαζόμαστε να τους στείλουμε για διοικητική υποστήριξη στην Υ.Π.Α. και δεν τους θέλουν εκεί και κάνουν απεργίες για να μην πάνε.

Αν και έχουμε αυτά τα μέσα, επιμένουμε στο σημερινό τρόπο, χρησιμοποιώντας ελικόπτερα και C-130 της πολεμικής αεροπορίας. Όπως βλέπω εδώ είναι 1.495 οι περσινές και 1.700 οι προπέρσινες διακομιδές. Σαφώς μπορούν να γίνουν με καλύτερο τρόπο οι αεροδιακομιδές. Μπορούμε να μεταφέρουμε και τους συγγενείς των ασθενών. Σήμερα -και εδώ συμβαίνουν παράλληλα και άλλα μικρά δράματα- υπάρχουν όταν θα πρέπει να φύγει με το ελικόπτερο ο άρρωστος, οι συγγενείς οι οποίοι τρέχουν αλαφιασμένοι την επόμενη μέρα να βρουν εισιτήρια με το αεροπλάνο της γραμμής να πάνε και αυτοί στην Αθήνα και έρχονται ακόμη και στα γραφεία μας να τους βρούμε εμείς εισιτήριο, γιατί καμιά φορά δεν υπάρχει.

Θα μπορούσαν ακόμη να προγραμματίζονται μεταφορές ασθενών σε διπλανά νοσοκομεία για εξετάσεις που απαιτούν μηχανήματα όπως αξονικούς τομογράφους, για παράδειγμα που δεν υπάρχουν σε μικρότερα νοσοκομεία, υπάρχουν όμως σε διπλανά μεγαλύτερα, για να αποσυμφορούμε και το κέντρο. Αυτή η πρόταση παρεξηγήθηκε στο νομό μου από κάποιους μονίμως ανησυχούντες -θα ζήσουμε και με αυτούς- γιατί θεωρήθηκε ότι έτσι προτείνω να κλείσει το νοσοκομείο της Ικαρίας.

Άφησα ως τελευταίο επιχείρημα κάτι πολύ σημαντικό σε καιρούς δύσκολους. Οι σημερινές αεροδιακομιδές κοστίζουν 11,5 εκατομμύρια το χρόνο, ενώ με την πρόταση αυτή, που διατυπώνουν ειδικοί –εγώ δεν είμαι ειδικός- θα κοστίζουν 2,5 εκατομμύρια. Το να έχουμε, λοιπόν, καλύτερες διακομιδές στο ¼ της σημερινής τιμής, είναι κάτι το οποίο πρέπει να μας κάνει τουλάχιστον να το ερευνήσουμε άμεσα και ευχαριστώ τον Υπουργό, που είπε ότι έσπευσε αμέσως. Γνωρίζω ότι και ο Υπουργός Άμυνας, ο κύριος Βενιζέλος, έχει αναθέσει σε συνεργάτες του να μελετήσουν την πρόταση. Πρέπει να προχωρήσουμε και γρήγορα.