Η Ελλάδα στο επίκεντρο μιας πολύ επικίνδυνης δίνης. Οι ενεργειακοί πόροι του Αιγαίου, μέσα στην παγκόσμια κρίση η οποία οξύνει στο έπακρο τον πόλεμο μεταξύ των πολυεθνικών, καθιστά το Αιγαίο έναν εκρηκτικό κόμβο συνωστισμού και ανταγωνισμού των διεθνών και εγχώριων ληστών.
Του Θύμιου Παπανικολάου
ΚΑΘΙΣΤΑ το Αιγαίο, με όλα αυτά τα ύπουλα ιδεολογήματα περί «συνεκμετάλλευσης» (τα προωθεί και ο Μίκης), φέρετρο για την Ελλάδα…
ΟΧΙ μόνο «όχημα» καταστροφής του Αιγαίου, αλλά και «όχημα» ολοκληρωτικής απώλειας της εθνικής μας κυριαρχίας και υπόστασης, «όχημα» ακόμα και πολεμικού ολέθρου…
Αναδημοσιεύουμε από το σημερινό Ριζοσπάστη δύο κείμενα, ενημερωτικά και αρκετά κατατοπιστικά
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ - ΕΡΝΤΟΓΑΝ
Δρομολογημένη η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου
ΚΑΘΙΣΤΑ το Αιγαίο, με όλα αυτά τα ύπουλα ιδεολογήματα περί «συνεκμετάλλευσης» (τα προωθεί και ο Μίκης), φέρετρο για την Ελλάδα…
ΟΧΙ μόνο «όχημα» καταστροφής του Αιγαίου, αλλά και «όχημα» ολοκληρωτικής απώλειας της εθνικής μας κυριαρχίας και υπόστασης, «όχημα» ακόμα και πολεμικού ολέθρου…
Αναδημοσιεύουμε από το σημερινό Ριζοσπάστη δύο κείμενα, ενημερωτικά και αρκετά κατατοπιστικά
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ - ΕΡΝΤΟΓΑΝ
Δρομολογημένη η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου
Οι ενεργειακοί πόροι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της αστικής τάξης στις δυο χώρες.
Ενα βήμα παραπέρα στην προώθηση των δρομολογημένων σχεδίων συνεκμετάλλευσης και συνδιαχείρισης του Αιγαίου, σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, θα αποτελέσει η αυριανή συνάντηση του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου με τον Τούρκο ομόλογό του Τ. Ερντογάν στο Ερζερούμ της Τουρκίας.
Η απόφαση του Γ. Παπανδρέου να αποδεχτεί την πρόσκληση της τουρκικής ηγεσίας και να παραστεί στην ετήσια σύνοδο των Τούρκων πρέσβεων για να μιλήσει για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, φανερώνει ότι κυοφορούνται εξελίξεις στο Αιγαίο.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο τουρκικός Τύπος, όλο το προηγούμενο διάστημα, σημείωνε πως οι δύο πρωθυπουργοί αναμένεται να ανακοινώσουν το «σχέδιο ειρήνης» μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας, «με πρώτα θέματα αυτά του Αιγαίου και της υφαλοκρηπίδας».
Κυβερνητικές πηγές σημείωναν ότι ο πρωθυπουργός, στην ομιλία του μπροστά στους 180 πρέσβεις της Τουρκίας και τον Τ. Ερντογάν, θα κάνει μια ανασκόπηση των προσπαθειών που γίνονται από τις δυο κυβερνήσεις για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο. Παρότι διπλωματικές πηγές υποστήριζαν ότι δεν θα υπάρξουν «σημαντικές ανακοινώσεις», είναι ενδεικτικό ότι το Μέγαρο Μαξίμου και στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού απέφυγαν να δώσουν στοιχεία για το περιεχόμενο της «ατζέντας» των συζητήσεων μεταξύ του Γ. Παπανδρέου και του Τ. Ερντογάν.
Η συνάντηση, πάντως, γίνεται στο φόντο των μεγάλων ανταγωνισμών μεταξύ των πολυεθνικών που έχουν ξεσπάσει για τους ενεργειακούς πόρους του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.
Ηδη, πολυεθνικά μονοπώλια, αλλά και επιχειρηματικοί όμιλοι, στη μια και την άλλη όχθη του Αιγαίου, ακονίζουν τα νύχια τους για την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων στην περιοχή, ενώ οι όποιες «συμφωνίες» μεταξύ των δυο χωρών εντάσσονται στους γενικότερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ για την ευρύτερη περιοχή.
Ανάμεσα στους επιχειρηματικούς κολοσσούς που ενδιαφέρονται για τα κοιτάσματα του πετρελαίου στο Αιγαίο, είναι και ο γαλλικός όμιλος «Τotal», με την ελληνική κυβέρνηση να έχει κάνει επαφές στο πρόσφατο παρελθόν, ενώ χτες βρέθηκε στο Παρίσι για τρίτη φορά μέσα σε έντεκα μήνες ο Γ. Παπανδρέου.
Τούρκοι αξιωματούχοι, όπως ο αρμόδιος για τις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις υφυπουργός Εξωτερικών Εγκεμέν Μπαγίς, σε συνεντεύξεις του, έχει κάνει λόγο για «συνεκμετάλλευση του Αιγαίου 50 - 50» ανάμεσα στις δυο χώρες. Πάντως, Τούρκοι διπλωμάτες απέκλειαν το ενδεχόμενο να υπάρξουν εξελίξεις και επίσημες ανακοινώσεις πριν από το τέλος Μάη, οπότε θα έχουν ολοκληρωθεί οι εκλογές στην Τουρκία.
Ενδεικτικό, τέλος, των προθέσεων της Τουρκίας να διεκδικήσει αναβαθμισμένο ρόλο στην περιοχή είναι και το άρθρο του Τ. Ερντογάν στην εφημερίδα «Tageblatt» του Λουξεμβούργου.
Το άρθρο αναφέρεται στην Τουρκία «ως παράγοντα σταθεροποίησης και ειρήνης για την περιοχή» και σημειώνει «την εποικοδομητική άσκηση της εξωτερικής της πολιτικής στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή και στον Καύκασο, καθώς και στο ζήτημα των πυρηνικών του Ιράν, στη συνεισφορά της στην πολιτική σταθερότητα του Ιράκ, στη συμμετοχή της στην αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, καθώς και στη στήριξη των προσπαθειών για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους».
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6026484&publDate=6/1/2011
Ενα βήμα παραπέρα στην προώθηση των δρομολογημένων σχεδίων συνεκμετάλλευσης και συνδιαχείρισης του Αιγαίου, σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, θα αποτελέσει η αυριανή συνάντηση του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου με τον Τούρκο ομόλογό του Τ. Ερντογάν στο Ερζερούμ της Τουρκίας.
Η απόφαση του Γ. Παπανδρέου να αποδεχτεί την πρόσκληση της τουρκικής ηγεσίας και να παραστεί στην ετήσια σύνοδο των Τούρκων πρέσβεων για να μιλήσει για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, φανερώνει ότι κυοφορούνται εξελίξεις στο Αιγαίο.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο τουρκικός Τύπος, όλο το προηγούμενο διάστημα, σημείωνε πως οι δύο πρωθυπουργοί αναμένεται να ανακοινώσουν το «σχέδιο ειρήνης» μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας, «με πρώτα θέματα αυτά του Αιγαίου και της υφαλοκρηπίδας».
Κυβερνητικές πηγές σημείωναν ότι ο πρωθυπουργός, στην ομιλία του μπροστά στους 180 πρέσβεις της Τουρκίας και τον Τ. Ερντογάν, θα κάνει μια ανασκόπηση των προσπαθειών που γίνονται από τις δυο κυβερνήσεις για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο. Παρότι διπλωματικές πηγές υποστήριζαν ότι δεν θα υπάρξουν «σημαντικές ανακοινώσεις», είναι ενδεικτικό ότι το Μέγαρο Μαξίμου και στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού απέφυγαν να δώσουν στοιχεία για το περιεχόμενο της «ατζέντας» των συζητήσεων μεταξύ του Γ. Παπανδρέου και του Τ. Ερντογάν.
Η συνάντηση, πάντως, γίνεται στο φόντο των μεγάλων ανταγωνισμών μεταξύ των πολυεθνικών που έχουν ξεσπάσει για τους ενεργειακούς πόρους του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.
Ηδη, πολυεθνικά μονοπώλια, αλλά και επιχειρηματικοί όμιλοι, στη μια και την άλλη όχθη του Αιγαίου, ακονίζουν τα νύχια τους για την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων στην περιοχή, ενώ οι όποιες «συμφωνίες» μεταξύ των δυο χωρών εντάσσονται στους γενικότερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ για την ευρύτερη περιοχή.
Ανάμεσα στους επιχειρηματικούς κολοσσούς που ενδιαφέρονται για τα κοιτάσματα του πετρελαίου στο Αιγαίο, είναι και ο γαλλικός όμιλος «Τotal», με την ελληνική κυβέρνηση να έχει κάνει επαφές στο πρόσφατο παρελθόν, ενώ χτες βρέθηκε στο Παρίσι για τρίτη φορά μέσα σε έντεκα μήνες ο Γ. Παπανδρέου.
Τούρκοι αξιωματούχοι, όπως ο αρμόδιος για τις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις υφυπουργός Εξωτερικών Εγκεμέν Μπαγίς, σε συνεντεύξεις του, έχει κάνει λόγο για «συνεκμετάλλευση του Αιγαίου 50 - 50» ανάμεσα στις δυο χώρες. Πάντως, Τούρκοι διπλωμάτες απέκλειαν το ενδεχόμενο να υπάρξουν εξελίξεις και επίσημες ανακοινώσεις πριν από το τέλος Μάη, οπότε θα έχουν ολοκληρωθεί οι εκλογές στην Τουρκία.
Ενδεικτικό, τέλος, των προθέσεων της Τουρκίας να διεκδικήσει αναβαθμισμένο ρόλο στην περιοχή είναι και το άρθρο του Τ. Ερντογάν στην εφημερίδα «Tageblatt» του Λουξεμβούργου.
Το άρθρο αναφέρεται στην Τουρκία «ως παράγοντα σταθεροποίησης και ειρήνης για την περιοχή» και σημειώνει «την εποικοδομητική άσκηση της εξωτερικής της πολιτικής στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή και στον Καύκασο, καθώς και στο ζήτημα των πυρηνικών του Ιράν, στη συνεισφορά της στην πολιτική σταθερότητα του Ιράκ, στη συμμετοχή της στην αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, καθώς και στη στήριξη των προσπαθειών για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους».
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6026484&publDate=6/1/2011
Ενα επικίνδυνο παζλ
Η επίσκεψη του πρωθυπουργού της Ελλάδας στην Τουρκία και η ομιλία του στη σύνοδο των Τούρκων πρεσβευτών σίγουρα δεν αποτελεί εθιμοτυπική πράξη αβροφροσύνης στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Πολύ περισσότερο που γίνεται σε περίοδο εντατικής δράσης για την εκμετάλλευση των πλούσιων, όπως λέγεται, κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο.
Ζήτημα που έχει θέσει σε κινητικότητα τις κυβερνήσεις των κρατών της περιοχής για τη διασφάλιση των συμφερόντων των καπιταλιστών τους.
Μόνο που εδώ συνυπάρχουν δύο κρίσιμα και επικίνδυνα ζητήματα.
Το ένα έχει σχέση με το γεγονός ότι η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων χωρίς τα διεθνικά μονοπώλια του κλάδου ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, όπως, π.χ., ΗΠΑ, Ρωσία, Γερμανία, Γαλλία, Κίνα, κλπ., δεν μπορεί να γίνει.
Το δεύτερο είναι ότι επιδιώξεις της άρχουσας τάξης κάθε κράτους της περιοχής μας για συμμετοχή στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων διαπλέκονται με τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις των ισχυρών κρατών σ' αυτόν τον τομέα στη συγκεκριμένη περιοχή.
***
Ηδη το Ισραήλ έχει ανακοινώσει την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στο «Λεβιάθαν» από την εταιρεία «Noble Energy», αμερικανοεβραϊκών συμφερόντων, στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), που έχει ορίσει.
Αλλά αυτή η θαλάσσια περιοχή περικλείεται από την Κύπρο, το Ισραήλ, το Λίβανο, τη Συρία και την Αίγυπτο (Σινά). Για το βόρειο τμήμα αυτής της περιοχής ενδιαφέρεται και η Τουρκία, τόσο γιατί ένα μέρος της βρίσκεται στην προέκταση των δικών της ακτών, όσο και γιατί στην περιοχή αυτή προβάλλεται η ΑΟΖ των κατεχόμενων εδαφών της Κύπρου. Ταυτόχρονα, ο Λίβανος έχει διαμηνύσει ότι το κοίτασμα του «Λεβιάθαν» εκτείνεται και στη δική του περιοχή. Και είναι μια παράμετρος άγνωστη στην εμπλοκή μιας ενδεχόμενης όξυνσης στην περιοχή.
Ας μην ξεχνάμε ότι το Ιράν τον στηρίζει όπως και τη Συρία, ενώ η Τουρκία αναπτύσσει με το Ιράν καλές σχέσεις, όχι βεβαίως από «αγάπη», αλλά με βάση τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας της χώρας. Σε αντιπαράθεση όλων αυτών των χωρών με το Ισραήλ.
Καθόλου συμπτωματικά, τις προηγούμενες μέρες υπήρξε η συμφωνία Κύπρου - Ισραήλ για τον ορισμό των μεταξύ τους ΑΟΖ. Ανάλογη συμφωνία έχει κάνει η Κύπρος με την Αίγυπτο. Ωστόσο, οι αντίστοιχες συμφωνίες Κύπρου - Λιβάνου και Κύπρου - Συρίας έχουν βαλτώσει προφανώς λόγω τουρκικής παρέμβασης.
Στους ανταγωνισμούς αυτούς εμπλέκεται πολύμορφα και η Ελλάδα, καθώς έχει ενεργοποιηθεί η λεγόμενη «στρατηγική συνεργασία» με το Ισραήλ, που ανοίγει προοπτικές για την είσοδο των Ισραηλινών στις αγορές ενέργειας της Ευρώπης μέσω της κατασκευής αγωγού από τη θαλάσσια περιοχή Ισραήλ - Κύπρου.
Ταυτόχρονα, συμφέροντα ενεργειακών μονοπωλίων της Ελλάδας (έχει δει το φως της δημοσιότητας συμφωνία των ομίλων Βαρδινογιάννη - Λάτση γι' αυτό) ενδιαφέρονται για συμμετοχή στην εκμετάλλευση ενεργειακών κοιτασμάτων στην Αίγυπτο.
Επίσης, μία παράμετρος, όσο και αν φαίνεται παράξενο, είναι η εκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην περιοχή από την Κρήτη ως τη Μάλτα, την Αδριατική και το Ιόνιο, που ενδιαφέρουν εξίσου Ελλάδα και Τουρκία.
Η Ελλάδα δεν έχει συνάψει ανάλογη συμφωνία για την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Κύπρο, καθώς υπάρχουν οι τουρκικές αντιρρήσεις για το Καστελόριζο. Συμφωνία είχε μονογραφεί με την Αλβανία, αλλά η αλβανική πλευρά ανακάλεσε με παρέμβαση και της Τουρκίας.
***
Την ίδια ώρα φαίνεται να προωθείται η συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων του Αιγαίου και όχι με τη διαδικασία ΑΟΖ από Ελλάδα - Τουρκία με επικεφαλής τις ΗΠΑ. Αυτό φαίνεται και από το νομοσχέδιο που έδωσε στις 21 του Δεκέμβρη στη δημοσιότητα η κυβέρνηση, για την ίδρυση φορέα έρευνας υδρογονανθράκων.
Ετσι διαμορφώνεται ένα επικίνδυνο παζλ, όπου η Ελλάδα εμπλέκεται και με το Ισραήλ και με την Τουρκία, σε Αιγαίο, Ιόνιο, Μεσόγειο, που σε συνδυασμό με τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις στην περιοχή αποτελεί εκρηκτικό μείγμα επικίνδυνο για το λαό μας.
Ενώ φαίνεται και εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο και εμπλοκή και του Κυπριακού.
Το ζήτημα δεν είναι πώς πρόκειται ακριβώς να εξελιχθούν τα πράγματα, ότι και αν γίνει κινδυνεύουν οι λαοί της περιοχής, αλλά η επαγρύπνηση από το λαό μας, το αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημά του, για να ματαιώσει κάθε σχέδιο ενάντια στα συμφέροντά του που επιβουλεύονται τα συμφέροντα των μονοπωλίων της ενέργειας και γενικότερα του κεφαλαίου.
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6025937&publDate=6/1/2011
Ζήτημα που έχει θέσει σε κινητικότητα τις κυβερνήσεις των κρατών της περιοχής για τη διασφάλιση των συμφερόντων των καπιταλιστών τους.
Μόνο που εδώ συνυπάρχουν δύο κρίσιμα και επικίνδυνα ζητήματα.
Το ένα έχει σχέση με το γεγονός ότι η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων χωρίς τα διεθνικά μονοπώλια του κλάδου ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, όπως, π.χ., ΗΠΑ, Ρωσία, Γερμανία, Γαλλία, Κίνα, κλπ., δεν μπορεί να γίνει.
Το δεύτερο είναι ότι επιδιώξεις της άρχουσας τάξης κάθε κράτους της περιοχής μας για συμμετοχή στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων διαπλέκονται με τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις των ισχυρών κρατών σ' αυτόν τον τομέα στη συγκεκριμένη περιοχή.
***
Ηδη το Ισραήλ έχει ανακοινώσει την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στο «Λεβιάθαν» από την εταιρεία «Noble Energy», αμερικανοεβραϊκών συμφερόντων, στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), που έχει ορίσει.
Αλλά αυτή η θαλάσσια περιοχή περικλείεται από την Κύπρο, το Ισραήλ, το Λίβανο, τη Συρία και την Αίγυπτο (Σινά). Για το βόρειο τμήμα αυτής της περιοχής ενδιαφέρεται και η Τουρκία, τόσο γιατί ένα μέρος της βρίσκεται στην προέκταση των δικών της ακτών, όσο και γιατί στην περιοχή αυτή προβάλλεται η ΑΟΖ των κατεχόμενων εδαφών της Κύπρου. Ταυτόχρονα, ο Λίβανος έχει διαμηνύσει ότι το κοίτασμα του «Λεβιάθαν» εκτείνεται και στη δική του περιοχή. Και είναι μια παράμετρος άγνωστη στην εμπλοκή μιας ενδεχόμενης όξυνσης στην περιοχή.
Ας μην ξεχνάμε ότι το Ιράν τον στηρίζει όπως και τη Συρία, ενώ η Τουρκία αναπτύσσει με το Ιράν καλές σχέσεις, όχι βεβαίως από «αγάπη», αλλά με βάση τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας της χώρας. Σε αντιπαράθεση όλων αυτών των χωρών με το Ισραήλ.
Καθόλου συμπτωματικά, τις προηγούμενες μέρες υπήρξε η συμφωνία Κύπρου - Ισραήλ για τον ορισμό των μεταξύ τους ΑΟΖ. Ανάλογη συμφωνία έχει κάνει η Κύπρος με την Αίγυπτο. Ωστόσο, οι αντίστοιχες συμφωνίες Κύπρου - Λιβάνου και Κύπρου - Συρίας έχουν βαλτώσει προφανώς λόγω τουρκικής παρέμβασης.
Στους ανταγωνισμούς αυτούς εμπλέκεται πολύμορφα και η Ελλάδα, καθώς έχει ενεργοποιηθεί η λεγόμενη «στρατηγική συνεργασία» με το Ισραήλ, που ανοίγει προοπτικές για την είσοδο των Ισραηλινών στις αγορές ενέργειας της Ευρώπης μέσω της κατασκευής αγωγού από τη θαλάσσια περιοχή Ισραήλ - Κύπρου.
Ταυτόχρονα, συμφέροντα ενεργειακών μονοπωλίων της Ελλάδας (έχει δει το φως της δημοσιότητας συμφωνία των ομίλων Βαρδινογιάννη - Λάτση γι' αυτό) ενδιαφέρονται για συμμετοχή στην εκμετάλλευση ενεργειακών κοιτασμάτων στην Αίγυπτο.
Επίσης, μία παράμετρος, όσο και αν φαίνεται παράξενο, είναι η εκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην περιοχή από την Κρήτη ως τη Μάλτα, την Αδριατική και το Ιόνιο, που ενδιαφέρουν εξίσου Ελλάδα και Τουρκία.
Η Ελλάδα δεν έχει συνάψει ανάλογη συμφωνία για την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Κύπρο, καθώς υπάρχουν οι τουρκικές αντιρρήσεις για το Καστελόριζο. Συμφωνία είχε μονογραφεί με την Αλβανία, αλλά η αλβανική πλευρά ανακάλεσε με παρέμβαση και της Τουρκίας.
***
Την ίδια ώρα φαίνεται να προωθείται η συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων του Αιγαίου και όχι με τη διαδικασία ΑΟΖ από Ελλάδα - Τουρκία με επικεφαλής τις ΗΠΑ. Αυτό φαίνεται και από το νομοσχέδιο που έδωσε στις 21 του Δεκέμβρη στη δημοσιότητα η κυβέρνηση, για την ίδρυση φορέα έρευνας υδρογονανθράκων.
Ετσι διαμορφώνεται ένα επικίνδυνο παζλ, όπου η Ελλάδα εμπλέκεται και με το Ισραήλ και με την Τουρκία, σε Αιγαίο, Ιόνιο, Μεσόγειο, που σε συνδυασμό με τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις στην περιοχή αποτελεί εκρηκτικό μείγμα επικίνδυνο για το λαό μας.
Ενώ φαίνεται και εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο και εμπλοκή και του Κυπριακού.
Το ζήτημα δεν είναι πώς πρόκειται ακριβώς να εξελιχθούν τα πράγματα, ότι και αν γίνει κινδυνεύουν οι λαοί της περιοχής, αλλά η επαγρύπνηση από το λαό μας, το αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημά του, για να ματαιώσει κάθε σχέδιο ενάντια στα συμφέροντά του που επιβουλεύονται τα συμφέροντα των μονοπωλίων της ενέργειας και γενικότερα του κεφαλαίου.
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6025937&publDate=6/1/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου