Την Τετάρτη 3 Νοέμβρη εγκρίθηκε από το Νομαρχιακό συμβούλιο Σάμου η μελέτη που ορίζει την Έξω ή Κοσσοικιάτικη Πλαγιά ως τόπο κατασκευής του ΧΥΤΑ. Από τους 21 που αποτελούν το Νομαρχιακό συμβούλιο παρέστησαν οι 13 και υπερψηφίστηκε από μόλις 9 νομαρχιακούς συμβούλους. Είναι ενδεικτικό δε ότι η διαδικασία έλαβε χώρα, μέσα στην προεκλογική αναμπουμπούλα, από το τελευταίο Νομαρχιακό συμβούλιο πριν τις εκλογές.
Ένας οικισμός 400 χρόνων που θα έπρεπε να προστατεύεται ως μοναδικό
δείγμα Ικαριώτικης παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με τα πετρόκτιστα χυτά
σπίτια και τα δύο βυζαντινά ξωκλήσια, η πλούσια γη που έθρεψε και θρέφει
γενιές Ικαριωτών και μια θάλασσα αμόλυντη, καταφύγιο χιλιάδων ειδών
ψαριών και της μεσογειακής φώκιας προορίζονται για σκουπιδότοπος.
Δεν είναι τυχαίο που ένας τέτοιος τόπος επιλέγεται για να δεχτεί τα
σκουπίδια του σύγχρονου πολιτισμού. Οι τοπικοί μας άρχοντες, αλλά και η
κεντρική εξουσία υπολογίζουν την αξία της γης και των κατοίκων της με
γνώμονα το εύκολο και γρήγορο κέρδος. Με άλλα λόγια τα μέρη που
προσφέρονται για τουριστική εκμετάλλευση προστατεύονται από τέτοιου
είδους “οχλούσες εγκαταστάσεις”, ενώ περιοχές που δεν προχώρησε το
συγκεκριμένο μοντέλο ανάπτυξης τιμωρούνται και απαξιώνονται.
Ούτε η μελέτη του ΙΓΜΕ, ούτε οι ενστάσεις μας σε θεσμικό επίπεδο
στάθηκαν ικανές για να αποτρέψουν την απόφαση που καταδικάζει τα χωριά
και τη θάλασσα μας σε καταστροφή.
Ο αγώνας μας πρέπει να συνεχιστεί όχι μόνο μέσα από την προσφυγή μας
στο ΣτΕ και τις όποιες νομικές διαδικασίες, αλλά κυρίως μέσα από την
δράση και την ενεργή συμμετοχή όλων μας.
